«επειδή αγάπησα δεν πιστεύω στην αγάπη»...αγάπη σημαίνει ολότητα, απεραντοσύνη και συγκερασμός όλων των αισθήσεων και απόφαση ένθερμη ζωής να θυσιαστείς μέχρι θανάτου.»
Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη
Θεολόγου - Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών
Οι μέρες της ζωής μου παρέρχονται.
Το έκπωμα της παραμονής μου από εκήλεον αποδυναμώνεται και νεκρούται.
Αποστασιοποιούμαι επειδή υποστασιοποιούμαι και ακηρύκτως γεύομαι την ιδιαιτερότητα, το ακραιφνές ιδίωμα να χαμογελώ και να φαντάζω και να λοιδορώ την ειρεσιώνη επί της κεφαλής μου, επειδή εμποδών γίγνομαι επί παν εχθρικόν και αλλότριον που περιορίζει τα απροσπέλαστα όρια του νου και της σκέψης μου.
Και οι άνθρωποι παρέρχονται - ως άνθρωποι, ως απάνθρωποι; - [1] και αναζητούν ακράχολα την ευ τυχία, βιάζονται να επιτελέσουν το έλδωρ της ακηλήτου ζωής, σχετίζονται και απομακρύνονται, σχετικοποιούνται και ομονοιούν.
«Τί θέλουν όλοι αυτοί που λένε πως βρίσκονται στην Αθήνα ή στον Πειραιά;[…] Παράξενος κόσμος που λέει πως βρίσκεται στην Αττική και δεν βρίσκεται πουθενά»[2].
Διαβάστε την συνέχεια του υπέρ οχου άρθρου για την ΑΓΑΠΗ ΕΔΩ
Πηγή: http://www.eglimatikotita.gr/
No comments:
Post a Comment