Συνέντευξη με τον Υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο Ανδρέα Καρασαρίνη

Ο Ανδρέας Καρασαρίνης, ο υπεύθυνος Περιφερειακής Οργάνωσης ΟΝΝΕΔ Β Αιγαίου  
άλλωστε όπως λέει και ο ίδιος η πολιτική είναι θέμα νοοτροπίας…!

 «*Γεννήθηκε στο Μαρούσι Αττικής στις 27 Ιανουαρίου 1986. Πήγε δημόσιο σχολείο στο Χαλάνδρι. Μιλάει δύο ξένες γλώσσες. Είναι τελειόφοιτος του τμήματος Κοινωνιολογίας κ� �ι του Μεταπτυχιακού προγράμματος «Ευρωπαϊκοί θεσμοί-Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση» στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και τώρα ετοιμάζεται για το διδακτορικό του.

Από την αρχή της φοιτητικής του ζωής ασχολήθηκε με τον φοιτητικό συνδικαλισμό ως μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και της ΟΝΝΕΔ. Υπήρξε Πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Κοινωνιολογίας, «Νίκος Πουλαντζάς». Διετέλεσε υπεύθυνος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Κοινωνιολογίας το 2004-2005 , υπεύθυνος πόλης ΔΑΠ-ΝΔΦΚ από το 2005-2007, καθώς και Τομεάρχης Αιγαίου της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ την περίοδο 2007-2008 με αξιόλογα αποτελέσματα και ιδιαίτερα � �ετικές εντυπώσεις.

Παράλληλα, το 2008-2009 ορίστηκε από την ΟΝΝΕΔ Υπεύθυνος για τα ΤΟ.ΣΥΝ. σε όλη την Περιφέρεια του Αιγαίου, ενώ πριν λίγες μέρες ορίστηκε υπεύθυνος Περιφερειακής Οργάνωσης ΟΝΝΕΔ Β Αιγαίου. Είναι εκλεγμένο μέλος στην Κεντρική Επιτροπή της ΟΝΝΕΔ από το 2010 , ενώ συμμετέχει στα συνέδρια της ΟΝΝΕΔ από το 2004.Στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές κατήλθε Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος για τον ενιαίο Δήμο Λέσβου με το συνδυασμό "Επόμενη Μέρα" με επικεφαλής τον Άρη Χατζηκομνηνό, όπου σημείωσε πολύ καλές εκλογικές επιδόσ� �ις αν και δεν κατάγεται από την Λέσβο..

Η δράση του, όμως, δεν περιορίζεται μόνο στα πολιτικά, αφού εξίσου σημαντική είναι και η εθελοντική και κοινωνική του συμμετοχή στις δράσεις διαφόρων ΜΚΟ.
Ήταν ο συνιδρυτής της Aegean University Press μαζί με μία ομάδα παιδιών που για δύο χρόνια εξέδιδαν μηνιαία φοιτητική εφημερίδα στα νησιά που φιλοξενείται το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

 Τέλος, τα τελευταία έξι χρόνια είναι «ελεύθερος επαγγελματίας στον τομέα της διαφήμισης, ενώ εδώ και 5 μήνες μαζί με δύο συνεργάτες δημιούργησαν τον ψηφιακό-ηλ� �κτρονικό οδηγό της Λέσβου, www.myg.gr και είναι ο εκδότης της μηνιαίας φιλελεύθερης πολιτικής εφημερίδας youthvoice.

Συνέντευξη του Ανδρέα Καρασαρίνη στον δημοσιογράφο  Γιάννη Νικήτα..

1) Ποια τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά; Τι λύσεις προτείνονται;

Τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά που υπάγεται η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου , είναι σαφέστατα το ακτοπλοϊκό.

Είναι αδιανόητο την πιο προηγμένη τεχνολογικά περίοδο να υπάρχουν καράβια του 60 στις θάλασσες.
Δυστυχώς , η κατάσταση με τα καράβια δημιουργεί πολλά προβλήματα στα νησιά και σαφέστατα οι νησιώτες θεωρούν τους εαυτούς  τους και αδικημένους, αλλά και απομονωμένους, καθώς μπορεί μία βλάβη σε ένα καράβι να αναγκάσει ένα νησί να αναμένει τρόφιμα ή και βοήθεια ,ακόμη και μία εβδομάδα.
Αντιλαμβάνεστε εύκολα, ότι εί ναι τραγικό το 2014 να μιλάμε για τέτοια κατάσταση σε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στον τομέα της ναυτιλίας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στα επιμέρους, πρέπει να προσθέσουμε την ελλιπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που έχουν τα μικρότερα νησιά , καθώς υπάρχει και έλλειψη προσωπικού ,αλλά και δεν υπάρχουν όλα τα αναγκαία για την υγεία ενός νησιώτη.

Επιπρόσθετα, κάποιος μπορεί να αναφέρει το τουριστικό πρόβλημα , καθώς τα νησιά είναι ακριβοί προορισμοί(κυρίως λόγω του ακτοπλοϊκού) και αν δεν υπήρχε τα τελευταία 3 χρόνια η «ανάσα» από τη ν Τούρκικη αγορά, τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ δυσκολότερα.
Βέβαια , το κάθε νησί έχει τις ιδιαιτερότητές του , οπότε υπάρχει και ο αντίστοιχος σχεδιασμός  τουριστικά, πχ στην Λήμνο υπήρχε σχεδιασμός για κατοίκους της Β Ελλάδος, Σκανδιναβούς και Ρώσους, ενώ στην Μυτιλήνη γίνονται προσπάθειες ως επί των πλείστων με τους Τούρκους.
Υπάρχουν και άλλα προβλήματα καθημερινότητας(όπως σκουπίδια) που θα μας έπαιρνε ώρες να τα προσεγγίσουμε, όμως για μένα οι καλύτερες λύσεις που θα μπορούσαν να βρεθούν έχουν να κάνουν κυρίως με την οργά� �ωση των Διοικούντων των νησιών.
Τέλος, να αναφέρουμε και το πρόβλημα δυστυχώς των μεταναστών που καθημερινά έρχονται στα νησιά ,όπως μπορούν και δυστυχώς για αυτούς πολλές φορές ,τους βουλιάζουν τα σκάφη οι Τούρκοι δουλέμποροι και αναγκαστικά ρισκάρουν ακόμη και την ζωή τους.

Συγκεκριμένα:
1. Χρειάζεται ισχυρή Περιφερειακή Διοίκηση  με ανθρώπους που να έχουν όρεξη και μεράκι για τα προβλήματα των νησιών.
2. Θέλει πολύ μεγάλη προβολή των ομορφιών των νησιών
3. Θέλει κοινή προβολή των παραδοσιακών προϊόντων και management για το εξαγωγικό κομμάτι των προϊόντων
4. Θέλει συνεργασία των φορέων μεταξύ τους και κοινές προτάσεις για το ακτοπλοϊκό
5. Θέλει άμεση συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου(στις νέες τεχνολογίες και στο περιβάλλον κυρίως) για την εξεύρεση λύσεων στα άμεσα προβλήματα, αλλά και για την βελτίωση των συνθηκών ζωής των νησιωτών.
6. Θέλει κοινή συνεργασία στον τομέα της λαθρομετανάστευσης σε συνεργασία με τα αντίστοιχα Υπουργεία.
7. Κοινή συνεργασία των νησιών σε θέματα καθημερινότητας(σκουπίδια, νέες τεχνολογίες κτλ)

Όλα αυτά μπορεί κάποιος να πει,  «είναι εύκολο να τα λες, πραγματοποιούνται όμως»;
Είμαι της άποψης ότι η πολιτική είναι «θέμα νοοτροπίας…»
Αν θέλουμε να κάνουμε κάτι, θα βρούμε λύση όπως και να έχει..
Το θέμα είναι να μην είμαστε απλά διαχειριστές των προηγούμενων, αλλά να βάλουμε το λιθαράκι μας � �ια κάτι μεγαλύτερο που θα βοηθήσει τους τόπους μας…
Σαφέστατα δεν πρέπει να λειτουργεί η Περιφέρεια με όρους Δημοσίου, αλλά με όρεξη από τον ιδιωτικό τομέα…
Μόνο έτσι θα μπορούμε να έχουμε απτά αποτελέσματα στα κοινά προβλήματα των νησιών.

 2) Τι μέτρα πρέπει να ληφθούν για να αντιμετωπιστεί η ανεργία;

Η ερώτηση είναι σαφώς πολύ γενική και κανείς δεν μπορεί να πει ότι με ένα μαγικό ραβδάκι θα αλλάξουν τα πάντα.
Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι χρειαζόμαστε έναν νέο επαγγελματικό προσανατολισμό στην Ελλάδα και αυτό ξεκινάει από την παιδεία σε συνδυασμό με την όρεξη που έχουν οι Κυβερνώντες για να «ανοίξουν» την αγορά.
Υπάρχουν πολλά επαγγέλματα που έχουν απορρόφηση ,είτε στις νέες τεχνολογίες, είτε στον αγροτικό τομέα που ο κόσμος, είτε δεν τα γνωρίζει, είτε τα υποτιμάει.
Θα σας πω απλά για ένα μικρό παράδειγμα…
Όλοι γνωρίζουν ότι η ελιά δίνει μόνο λάδι…
Εκεί είναι το λάθος όμως, καθώς η ελιά μπορεί να δώσει 6-7 διαφορετικά υλικά , είτε για βρώση, είτε για ενέργεια , είτε για ξυλεία, είτε για είδη πολιτισμού.
Το καθένα ξεχωριστά μπορεί να δώσει και μία θέση εργασίας.
Χρειάζεται και το πιστεύω να δούμε σε ευρεία κλίμακα ποια επαγγέλματα λείπουν και ποια μπορούν να απορροφήσουν νέους και να τα συνδυάσουμε με την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Ως πότε θα εξάγουμε επιστήμονες στο εξωτερικό;
Ως πότε θα εξάγουμε ανέργους από τα Πανεπιστήμια;
Ω� � πότε δεν θα αξιοποιούμε τα μυαλά που έχουμε στην Ελλάδα;
Ως πότε θα έχουμε κλειστά επαγγέλματα;

Είναι φανερό ότι χρειάζεται μία νέα «Χάρτα επαγγελμάτων» στην Ελλάδα , έτσι ώστε να μπορέσει να ανοικοδομηθεί.

 3) Τι πρέπει να γίνει ώστε να ενισχυθεί η νεανική επιχειρηματικότητα;

Η νεανική επιχειρηματικότητα έρχεται σε άμεση συνέχεια της ερώτησης για την ανεργία.
Αρχικά θα πρέπει να υπάρξει ένα νέο μοντέλο επαγγελμάτων στην Ελλάδα.
Συγχρόνως, θα πρέπει να υπάρξει ουσιαστική ενίσχυση των νέων που θα ανοίξουν την δική τους επιχείρηση.
Επιπρόσθετα, θα πρέπει να αλλάξει το καθεστώς ακραίας φορολόγησης γενικά και ειδικά στο κομμάτι των νέων.
Θεωρώ ο μεγαλύτερος κλάδος που έχει «χτυπηθεί» είναι ο ελεύθερος επαγγελματίας, καθώς ο νέος συνήθως έτσι καλείται να αντιμετωπίσει την � �νεργία.
Αν τον βλέπουμε ως «φοροφυγά» ή «κλέφτη» και δεν του δίνουμε κίνητρο, θα αναγκαστεί ή να «κλέψει» ή να «κλείσει».
Και προσέξτε …Μιλάμε για κίνητρο ανταποδοτικότητας…
Οι νέοι δεν θέλουν να μοιάσουν στην προηγούμενη γενιά…
Θα πρέπει να υπάρξουν και δύο μεγάλες αλλαγές όμως, η μία στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και η άλλη στη νοοτροπία που υπάρχει.
Στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία με την αγορά και τα τμήματα στον τομέα της έρευνας, έτσι ώστε οι νέοι ερευνητές και φοιτητές αρχικά να έχουν εμπ� �ιρία στον τομέα τους και δεύτερον να μπορούν μέσω ενός σοβαρού γραφείου Διασυνδέσεως να απορροφηθούν στον ιδιωτικό τομέα.
Όσο για τη νοοτροπία, θα πρέπει να αλλάξει η νεολαία τον τρόπο σκέψης της ως προς το Πανεπιστήμιο, ως προς την δουλειά και ως προς τα πρότυπα δουλειάς.
Ως προς το Πανεπιστήμιο οφείλει να αντιληφθεί, ότι εάν δεν απομονώσει όλους όσους προκαλούν βία, εάν δεν αξιολογήσει τους ιπτάμενους καθηγητές ή εάν δεν ενδιαφερθεί με παρουσία στο Πανεπιστήμιο, κανείς δεν πρόκειται να τον δεχθεί στην δουλειά του.
Ως προς την εργασία και δουλειά θα πρέπει ο νέος να αντιληφθεί τη νέα πραγματικότητα που υπάρχει στην Ελλάδα, να το ψάξει και να ρισκάρει να διδαχθεί και να ασχοληθεί με ένα νέο επάγγελμα , που μπορεί να είναι καινοτόμο για την Ελλάδα.
Ως προς τα πρότυπα δουλειάς, οφείλει ο νέος να αντιληφθεί ότι δεν είναι όλες οι δουλείες για όλους, δεν μπορεί όλοι να γίνουν πχ δικηγόροι και γιατροί και δεν μπορεί να ζει με το παλαιοκομματικό σκεπτικό του θα μπει σε μία δουλειά και θα είναι δημόσιος υπάλληλος.
Τα παλιά στεγανά και πρότυπα μας φέρανε σε αυτό το ση μείο, οπότε οφείλουμε να είμαστε παραγωγικοί και πρέπει να σηκώσουμε το βάρος της Ελλάδος γιατί ο κλήρος έπεσε σε εμάς κι το οφείλουμε στους προγόνους μας ,αλλά και στα παιδιά μας.

 4) Γιατί οι νέοι πρέπει να ασχοληθούν με την πολιτική;

Οι νέοι οφείλουν να ασχοληθούν με την πολιτική.
Το οφείλουν στην ιστορία, στις οικογένειες τους, στους αγώνες των προγονών τους , στα παιδιά τους…
Δυστυχώς για την γενιά μας, αναγκαζόμαστε να κουβαλήσουμε στην πλάτη μας πολλά προβλήματα από τις προηγούμενες γενιές.
Για μένα ,επειδ� � είμαι θετικός άνθρωπος , βλέπω πάντα την θετική άποψη…
Οπότε αν κάποιος πει «δυστυχώς», εγώ λέω «ευτυχώς» που η γενιά μας πρέπει να κάνει την αλλαγή, γιατί η κοινωνία μας είχε χάσει κάθε αξία, η ιστορία μας κάποιοι φρόντιζαν συστηματικά να την εξαφανίζουν και είχε χαθεί το κάθε τι ελληνικό…
Οπότε βάσει των παραπάνω έχουμε δύο επιλογές:
Η μία ή να φύγουμε στο εξωτερικό ή να κάτσουμε στον καναπέ και να αντιδρούμε σε όλα..
Η άλλη είναι να σκεφτούμε νέα καινοτόμα πράγματα, δράσεις και οργανογράμματα για να μπορέσουμε να ανοικοδομ ήσουμε την Ελλάδα.
Ακούγεται ρομαντικό ή ιδεολογικό…
Χρειαζόμαστε όμως και τον ρομαντισμό για να προχωρήσουμε μπροστά.
Δυστυχώς κάποιοι ,και είναι πολλοί, «πάτησαν» το ιδεολογικό και στον βωμό της «ψηφολαγνείας» και των ρουσφετιών δημιούργησαν στον κόσμο της ιδέα, ότι «Όλοι είναι ίδιοι».
Οπότε αντιλαμβάνεσθε ότι χρειαζόμαστε νέους ανθρώπους με νέα μυαλά, ριζοσπαστικά , που θα χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις τους , τις νέες τεχνολογίες, τις ιδέες τους , της ορμή τους προς όφελος του κοινού καλού.

 5) Ποια τα προβλήματα π ου αντιμετωπίζει το Παν. Αιγαίου;

Αρχικά το Πανεπιστήμιο Αιγαίου είναι ένα πολύνησιωτικό Πανεπιστήμιο, άρα έχει προβλήματα στην σύνδεση των νησιών μεταξύ τους.
Το επιπλέον μεγάλο πρόβλημα είναι τα τμήματα που δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα και που ουσιαστικά οδηγούν τους πτυχιούχους τους να είναι επαγγελ ματίες άνεργοι.
Μεγάλο θέμα είναι αυτό της υποστελέχωσης προσωπικού σε κάποια τμήματα, αλλά και της έλλειψης κτιρίων.
Ένα επιπλέον που αξίζει να αναφερθεί είναι της μέριμνας των φοιτητών , δηλαδή της στέγασης και της σίτισης.
Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου είναι το 4ο μεγαλύτερο και καλύτερο Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα. Έχει μία από τις καλύτερα τεχνολογικές δομές και έχει διεθνή αξιολόγηση σε θετικό βαθμό.
Ένα από τα βασικά θέματα που δεν το έχουν αξιολογήσει καθόλου, είναι η θέση του Πανεπιστημίου, η σύνδεση με τις τοπικές κοινωνίες και τα αντικείμενα των τμημάτων.
Η θέση του γεωγραφικά είναι ανάμεσα σε τρεις ηπείρους, οπότε θα μπορούσε να έχει πολλά μεταπτυχιακά ή ακόμη και τα προπτυχιακά που έχει να γίνονται και στην αγγλική γλώσσα για να μπορέσει να προσελκύσει φοιτητές αλλοδαπούς, αυξάνοντας το κύρος του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το Πανεπιστήμιο Αιγαίου είναι ιδρυτικό μέλος του Ευρωμεσογειακού Πανεπιστημίου( Emuni)και θα μπορούσε να έχει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στην Ευρώπη.
Η σύνδεση με τις τοπικές κοινωνίες είναι σε βρεφικά πλαίσια, καθώς το Πανεπιστήμιο χρησιμοποιείται μόνο για έρευνες και οι φοιτητές και το προσωπικό καθαρά για ενίσχυση της οικονομίας των νησιών.
Εάν κάποιος παρατηρούσε το δημογραφικό πρόβλημα των νησιών που είναι μεγάλο, αλλά και την ποικιλομορφία των αντικειμένων των τμημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, τότε θα έκανε στροφή 360 μοιρών ως προς την συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Οι νέοι που έρχονται και σπουδάζουν θα μπορούσαν να μένουν και στα νησιά, δίνοντας διαφορετική πνοή στην καθημερινότητα, λύνοντας ένα κομμάτι του δημογρα� �ικού προβλήματος και φέροντας νέα ήθη, προτάσεις, ιδέες στις τοπικές κοινωνίες.
Έτσι ουσιαστικά θα είχαμε και σωστή αποκέντρωση που θα βοηθούσε στην ανάπτυξη των νησιών μας.
Θεωρώ το Πανεπιστήμιο Αιγαίου είναι το μέλλον των τοπικών κοινωνιών ,αλλά και στο ίδιο θέλει ο «καπετάνιος» να έχει όραμα για αυτό και όχι μόνο να είναι διαχειριστής του Ιδρύματος και κλασσικά να μένει στις γνωριμίες μέσω αυτού.
Γιάννης Νικήτας

Πηγή: http://ww w.eglimatikotita.gr/