«Χρειάστηκε να πιω τρία σφηνάκια ουίσκι, δεν πίνω κιόλας, για να μπορέσω να χαλαρώσω. Δεν μπορούσα να το πιστέψω» λέει ο Κώστας Καραμητρούδης, γνωστός στον κόσμο του heavy metal ως Gus G.
Nα πιστέψει τι; Το email που είδε τσεκάροντας, ένα βράδυ του 2009, την ηλεκτρονική του αλληλογραφία και που θα τον έκανε ύστερα από λίγο τον μόνιμο κιθαρίστα του Οζι Οζμπορν.
Οι άνθρωποι του Οζι έγραφαν ότι ήδη τον είχαν ακούσει να παίζει και πως τον ήξεραν και ότ� � θα τους ενδιέφερε, καθώς ο Κώστας είχε ήδη φτιάξει ένα όνομα - και το ποιος είναι καλός και τα σχετικά στον κόσμο του heavy metal είναι πράγματα που κυκλοφορούν. Οι άνθρωποι ακούνε και ο Οζι έψαχνε έναν καλό κιθαρίστα.
«Είχαν δοκιμάσει κι άλλους, νομίζω ότι εγώ ήμουν ο τελευταίος γιατί ήμουν και από μακριά, από την Ελλάδα. Πήγα στο Λος Αντζελες, στο δικό τους στούντιο και αρχίσαμε να παίζουμε κάνοντας πρόβα σιγά σιγά. Με την μπάντα. Κατάλαβα αμέσως πως υπήρχε χημεία. Και όταν έπιασα ένα βλέμμα του Οζι, το ένιωσα αμέσως» μου λέει στο τηλέφων ο. «Μέρα με τη μέρα δουλεύτηκε η μουσική σχέση και βρέθηκαν οι επαφές και οι ισορροπίες».
Σε δυο μέρες μετά την επικοινωνία μας, ο Gus πέταγε για Φινλανδία όπου άρχιζε η περιοδεία τού Οζι - είχε στο μεταξύ επιστρέψει από το Λος Αντζελες όπου έκαναν πρόβες - και την 1η Ιουλίου θα βρίσκεται στο TerraVibe, στο φετινό Rockwave, στην τελευταία συναυλία του «Οζι και Φίλοι» για αυτήν την περιοδεία.
Μετά - πάρτε μια ανάσα - ο Gus επιστρέφει στη βάση του, στη Θεσσαλονίκη, για να ξαναφύγει αφού αρχίζει περιοδεία με το συγκρότημά του, τους Firewind, οι οποίοι έχουν μόλις κυκλοφορήσει καινούργιο δίσκο, το «Few Against Many». Στις 18 Ιουλίου θα παίξουν στη Θεσσαλονίκη και θα συνεχίσουν στην Ευρώπη, όπου θα παίξουν headliners σε φεστιβάλ, για να φτάσουν ώς την Κίνα και να επιστρέψουν πάλι για συναυλίες στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις. Ολα τα πράγματα έχουν μια αρχή. Και αν ρωτάς τον Gus, θα σε πάει και πάλι στη Θεσσαλονίκη - μεγάλωσε και στην Τούμπα και στου Χαριλάου και στην Καλαμαριά - όταν άρχιζε να σκαλίζει τους δίσκους του πατέρα του, ο οποίος άκουγε κυρίως ελληνικά, είχε όμως και ροκ δίσκους στη συλλογή του. < /div>
Πηγή: http://piperistostoma.blogspot.com/
«Θυμάμαι το "Hotel California" των Eagles και το "Frampton Comes Alive". Από την ώρα που άκουσα τον Πίτερ Φράμπτον κάτι ένιωσα και - 9 χρονών που ήμουν - λέω στον πατέρα μου "θέλω να μου πάρεις μια κιθάρα"». Τότε δεν θα μπορούσε να σκεφτεί ότι κάποια στιγμή θα είχε όχι μόνο την κιθάρα αλλά και τον Φράμπτον μπροστά του.
«Ηταν απίστευτο αυτό που έγινε. Πριν από δυο χρόνια ήμουν στο Λος Αντζελες στο στούντιο και κάναμε πρόβες και στον διπλανό ακριβώς χώρο ήταν ο Φράμπτον. Κάποια στιγμή ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα, μας πλησιάζει για να μας πει πόσο του ά� �εσε αυτό που άκουγε! Γνωριστήκαμε, του είπα όλη την ιστορία, πως ήταν εκείνος που με έκανε να θέλω να ασχοληθώ και όλα αυτά».
Στον Φράμπτον αλλά και στο Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης χρωστάει πολλά ο Gus. Πήρε από εκεί, όπως λέει, πολύτιμη μουσική γνώση. Στη συνέχεια άρχισε να το ψάχνει μόνος του με άλλους μουσικούς. Πήγε στο Μπέρκλεϊ στη Βοστώνη για να συνεχίσει τις σπουδές του στη μουσική. Ξαναγύρισε πίσω. Συνέχισε να ψάχνεται με τις μουσικές του και βρέθηκε στη Σουηδία που έχει μέταλ σκηνή δυνατή και εκεί βρέθηκε με την πρώτη μπάντα τ� �υ, τους Σουηδούς Dreamdevil που είχαν αρκετή επιτυχία, έδιναν συναυλίες, ασταμάτητα, σε Ευρώπη και Ασία, το όνομά του δηλαδή άρχισε να ακούγεται - «δεν ξέρω πώς...» λέει σεμνά.
Ο κόσμος και οι ειδικοί τού αναγνωρίζουν μεγάλο ταλέντο και τον επικροτούν ως έναν από τους πιο αξιόλογους κιθαρίστες της σκηνής. «Και ποτέ δεν ξέρεις ποιος σε παρακολουθεί» συμπληρώνει με νόημα.
Πηγή: http://piperistostoma.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment