Οι Γερμανοί του Σπήγκελ τώρα ανακάλυψαν (βοηθάει και το γεγονός ότι τώρα αλλάζει γραμμή η Μέρκελ) ότι τα 31,5 δισεκατομμύρια ευρώ της δόσης για τη λήψη της οποίας κόπτεται η κυβέρνηση της εσωτερικής τρόϊκας, θα πάνε σε δεσμευμένο λογαριασμό στον οποίο δεν έχει πρόσβαση η Ελλάδα για να πληρώνονται οι ξένοι δανειστές.
Μαζί με τους Γερμανούς το «ανακάλυψαν» και μερικά ελληνικά μνημονιακά μέσα ενημέρωσης, όπως το Μέγκα, ο ΣΚΑΪ, κλπ τα οποία το ήξεραν φυσικά όπως όλοι μας εδώ και χρόνια, ή μήνες, αλλά κάνουν τον αδιάφορο.
Μαζί τους και μερικοί δημοσιογράφοι που σήμερα υποστηρίζουν το άλφα και αύριο το βήτα ανάλογα με τα συμφέροντα του εργοδότη τους, τα οποία μπορεί να μετατοπίζονται μέρα με την ημέρα, ανάλογα με το αν βελτιώθηκαν οι χειροτέρευσαν οι σχέσεις τους με την κυβέρνηση σε άλλες μπίζνες. Εκτός Τύπου.
Η γυμνή αλήθεια, είναι ότι η διαδικασία είναι πασίγνωστη από την αρχή του μνημονίου. Κανένα ευρώ δεν προορίζεται για την πραγματική οικονομία. Όλα προορίζονται είτε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (τα 23 σε πρώτη φάση, αργότερα θα χρειαστούν κι άλλα), για την πληρωμή στο 100% της ονομαστικής τους αξίας ομολόγων τα οποία έχει αγοράσει στο παρελθόν με έκπτωση η ΕΚΤ και…έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου, που πρέπει να ανανεωθούν με πληρωμή τους στο 100% της ονομαστικής τους αξίας. Κλπ
Ούτε ένα ευρώ δεν θα πάει στην πραγματική οικονομία της Ελλάδας, π.χ. σε επένδυση, σε εξόφληση χωρίς νέο χρέος παλαιού ομολόγου, σε μισθούς ή συντάξεις, σε πληρωμές καθυστερούμενων υποχρεώσεων του δημοσίου σε τρίτους κλπ. Σε ασφαλιστικά ταμεία που δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν νοσοκομεία, ή στον ΕΟΠΥΥ κλπ δεν προβλέπεται να δοθεί ούτε ένα ευρώ.
Ακομα και τα χρήματα για την απαραίτητη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που προβλέπεται να δοθούν μέσω του ESM στην πραγματικότητα θα κάνουν πράξη τον αφελληνισμό του τραπεζικού συστήματος. Ενώ η κρατικοποίησή τους με κοινές μετοχές, θα ήταν τουλάχιστον ασπίδα για την προστασία από την εξαγορά τους σε τιμή απόλυτης ευκαιρίας, ακόμα και της Εθνικής.
Ολόκληρη η κυβερνητική προπαγάνδα αποτελεί δηλαδή διασπορά ψευδών ειδήσεων, περιλαμβανομένου του θεάτρου για τη «μάχη» να διασωθούν εργασιακά δικαιώματα που τα δύο κόμματα έχουν παραχωρήσει ήδη από τον Φεβρουάριο και είναι δεσμευμένα να τιμήσουν την υπογραφή τους. Εκείνο που λείπει από την πολιτική μας ηγεσία είναι μια σωστή διάγνωση του ελληνικού προβλήματος και στη συνέχεια η λήψη λογικών μέτρων για την επίλυσή του.
Εάν η πολιτική ηγεσία είχε το θάρρος και την εντιμότητα να πεί την αλήθεια στους Έλληνες πολίτες, ήταν θέμα κοινής λογικής δεδομένων των συνθηκών, να προτείνει μέτρα (με θυσίες ή όχι) που θα αποτελούσαν μέρος της λύσης του προβλήματος και της Ελλάδας και της Ευρώπης. Έτσι όπως πάμε, ακόμα κι αν η Ευρώπη αντιμετωπίσει επιτυχώς και εγκαίρως τα προβλήματά της η Ελλάδα εξαιρείται από τη λύση.
Εάν συνεχιστεί η σημερινή διακυβέρνηση της χώρας από αυτή την πολιτική ηγεσία, τότε η χώρα μας, μια πάμπλουτη σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα καταστραφεί και θα λεηλατηθεί και επομένως δεν θα μπορεί στο μέλλον, ακόμα και με άλλη ηγεσία να ανασυγκροτηθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα π.χ. μιάς δεκαετίας.
Η ευημερία ενός έθνους, δεν μετριέται από την αξία του ενεργητικού του, αφού π.χ. στις ΗΠΑ μετά το 1929, η χώρα είχε τα ίδια εργοστάσια, ορυχεία, δρόμους, τρένα, δίκτυα, δάση, θαλάσσιους πόρους, χρυσάφι κλπ αν και το ΑΕΠ έπεσε σχεδόν στο μισό μέσα σε τρία μόλις χρόνια, ως το 1932. Έτσι και η ελληνική δημόσια και ιδιωτική περιουσία ακόμα δεν έχει χαθεί (με εξαίρεση το Golden Mall, δεν ξέρω και πως λέγεται) ακόμα αν και το ΑΕΠ μας έχει μειωθεί ήδη πάνω από 25% όπως θα διαπιστώσουμε σύντομα. Οι διεθνείς τοκογλύφοι όμως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε ό τι είμαστε ήδη φτωχοί, επειδή εκείνοι σκοπεύουν να αρπάξουν τα υπάρχοντά μας μέσα στα επόμενα χρόνια στο 10% της αξίας τους. Άρα να συναινέσουμε είτε με το επιχείρημα ότι δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, είτε ότι δεν γινόταν αλλιώς.
Αντιθέτως η ευημερία μας εξαρτάται και μετριέται με τα εισοδήματά μας. Με ψηλά εισοδήματα έχουμε υψηλή ευημερία. Με χαμηλά εισοδήματα έχουμε χαμηλή ευημερία. Με την ύφεση υποφέρουμε και ατομικά και συλλογικά.
Εάν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε κάτι για τους εαυτούς μας και για την πατρίδα μας πρέπει να κάνουμε κάτι παραπάνω (από ότι κάναμε ως τώρα) για να αποκτήσουμε αυτή την ηγεσία που χρειαζόμαστε. Στο ενδιάμεσο, ή ταυτόχρονα, ή αντιθέτως αν έχουμε πεισθεί ότι με την πολιτική δεν διορθώνεται τίποτα, εκείνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποκτήσουμε εισοδήματα.
Τα εισοδήματα, βοηθάνε και τον καθένα μας ατομικά αλλά και τους γύρω μας έστω κι αν δεν το επιδιώκουμε.
Για παράδειγμα αν κάποιος βρεί δουλειά ενώ είναι άνεργος βοηθάει τα εισοδήματα να αυξηθούν. Αν κάποιος ενώ έχει δουλειά, βρεί και δεύτερη δουλειά, βοηθάει. Αν κάποιος ιδιοκτήτης νοικιάσει έστω και με χαμηλό ενοίκιο, ένα άδειο σπίτι, ή αποθήκη, ή γραφείο ή κατάστημα ή χωράφι που ως τώρα άφηνε ακαλλιέργητο, βοηθάει τα εισοδήματα να αυξηθούν. Αντιθέτως η μείωση των δαπανών, δεν βοηθάει παρά μόνον αν υπάρχει αποταμίευση, η οποία μέσω του τραπεζικού συστήματος κατευθύνεται ως δάνειο προς επένδυση σε κάποιον άλλον που το χρειάζεται. Για παράδ� �ιγμα αν απολύσει κάποιος τη νταντά για τα παιδιά του ενώ μπορεί να την πληρώνει, δεν βοηθάει κανέναν ούτε τον εαυτό του. Αν κάποιος έχει ένα φορτηγό ή λεωφορείο ή μικρό αυτοκίνητο που κάθεται ώστε να μην έχει έξοδα γιατί δεν βγάζει κέρδος, δεν βοηθάει. Αν κάποιος επειδή η εφορία του έκανε μήνυση γιατί δεν έκοβε αποδείξεις, κλείσει την επιχείρησή του, δεν βοηθάει με το να σταματήσει να πληρώνει νοίκι και να απολύσει τον υπάλληλο. Προτιμότερο είναι να μην κόβει αποδείξεις.
Μια επιχείρηση που απολύει ή κόβει τους μισθούς για να περιορίσει τις ζημιές, δεν βοηθάει. Αντιθέτως βοηθάει μια επιχείρηση που τροποποιεί τη δραστηριότητά της ώστε να επιβιώσει και να μην απολύσει τους εργαζόμενους βγάζοντας και κέρδος φυσικά.
Όπως και ένας πλούσιος Έλληνας, ο οποίος δεν επενδύει γιατί ελπίζει ότι μετά από ένα χρόνο θα αγοράσει ακίνητο φτηνότερα ή επιχείρηση ακόμα πιο φτηνά και τώρα προτιμά να διατηρεί τις αποταμιεύσεις του ή τα κεφάλαιά του δεν βοηθάει.
Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, οι ευκαιρίες επένδυσης ξεπερνούν το ενδεχόμενο ρίσκο. Για παράδειγμα ο Λάτσης που τώρα αγόρασε το Γκόλντεν Χώλ κερδίζει. Δεν επένδυσε για λόγους «πατριωτικούς», αλλά με κριτήριο το κέρδος του. Υπάρχουν πλήθος τέτοιες ευκαιρίες στον ιδιωτικό τομέα, όπου δεν υπάρχει ο κίνδυνος της απιστίας ή της διαφθοράς.
Μαζί με τους Γερμανούς το «ανακάλυψαν» και μερικά ελληνικά μνημονιακά μέσα ενημέρωσης, όπως το Μέγκα, ο ΣΚΑΪ, κλπ τα οποία το ήξεραν φυσικά όπως όλοι μας εδώ και χρόνια, ή μήνες, αλλά κάνουν τον αδιάφορο.
Μαζί τους και μερικοί δημοσιογράφοι που σήμερα υποστηρίζουν το άλφα και αύριο το βήτα ανάλογα με τα συμφέροντα του εργοδότη τους, τα οποία μπορεί να μετατοπίζονται μέρα με την ημέρα, ανάλογα με το αν βελτιώθηκαν οι χειροτέρευσαν οι σχέσεις τους με την κυβέρνηση σε άλλες μπίζνες. Εκτός Τύπου.
Η γυμνή αλήθεια, είναι ότι η διαδικασία είναι πασίγνωστη από την αρχή του μνημονίου. Κανένα ευρώ δεν προορίζεται για την πραγματική οικονομία. Όλα προορίζονται είτε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (τα 23 σε πρώτη φάση, αργότερα θα χρειαστούν κι άλλα), για την πληρωμή στο 100% της ονομαστικής τους αξίας ομολόγων τα οποία έχει αγοράσει στο παρελθόν με έκπτωση η ΕΚΤ και…έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου, που πρέπει να ανανεωθούν με πληρωμή τους στο 100% της ονομαστικής τους αξίας. Κλπ
Ούτε ένα ευρώ δεν θα πάει στην πραγματική οικονομία της Ελλάδας, π.χ. σε επένδυση, σε εξόφληση χωρίς νέο χρέος παλαιού ομολόγου, σε μισθούς ή συντάξεις, σε πληρωμές καθυστερούμενων υποχρεώσεων του δημοσίου σε τρίτους κλπ. Σε ασφαλιστικά ταμεία που δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν νοσοκομεία, ή στον ΕΟΠΥΥ κλπ δεν προβλέπεται να δοθεί ούτε ένα ευρώ.
Ακομα και τα χρήματα για την απαραίτητη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που προβλέπεται να δοθούν μέσω του ESM στην πραγματικότητα θα κάνουν πράξη τον αφελληνισμό του τραπεζικού συστήματος. Ενώ η κρατικοποίησή τους με κοινές μετοχές, θα ήταν τουλάχιστον ασπίδα για την προστασία από την εξαγορά τους σε τιμή απόλυτης ευκαιρίας, ακόμα και της Εθνικής.
Ολόκληρη η κυβερνητική προπαγάνδα αποτελεί δηλαδή διασπορά ψευδών ειδήσεων, περιλαμβανομένου του θεάτρου για τη «μάχη» να διασωθούν εργασιακά δικαιώματα που τα δύο κόμματα έχουν παραχωρήσει ήδη από τον Φεβρουάριο και είναι δεσμευμένα να τιμήσουν την υπογραφή τους. Εκείνο που λείπει από την πολιτική μας ηγεσία είναι μια σωστή διάγνωση του ελληνικού προβλήματος και στη συνέχεια η λήψη λογικών μέτρων για την επίλυσή του.
Εάν η πολιτική ηγεσία είχε το θάρρος και την εντιμότητα να πεί την αλήθεια στους Έλληνες πολίτες, ήταν θέμα κοινής λογικής δεδομένων των συνθηκών, να προτείνει μέτρα (με θυσίες ή όχι) που θα αποτελούσαν μέρος της λύσης του προβλήματος και της Ελλάδας και της Ευρώπης. Έτσι όπως πάμε, ακόμα κι αν η Ευρώπη αντιμετωπίσει επιτυχώς και εγκαίρως τα προβλήματά της η Ελλάδα εξαιρείται από τη λύση.
Εάν συνεχιστεί η σημερινή διακυβέρνηση της χώρας από αυτή την πολιτική ηγεσία, τότε η χώρα μας, μια πάμπλουτη σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα καταστραφεί και θα λεηλατηθεί και επομένως δεν θα μπορεί στο μέλλον, ακόμα και με άλλη ηγεσία να ανασυγκροτηθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα π.χ. μιάς δεκαετίας.
Η ευημερία ενός έθνους, δεν μετριέται από την αξία του ενεργητικού του, αφού π.χ. στις ΗΠΑ μετά το 1929, η χώρα είχε τα ίδια εργοστάσια, ορυχεία, δρόμους, τρένα, δίκτυα, δάση, θαλάσσιους πόρους, χρυσάφι κλπ αν και το ΑΕΠ έπεσε σχεδόν στο μισό μέσα σε τρία μόλις χρόνια, ως το 1932. Έτσι και η ελληνική δημόσια και ιδιωτική περιουσία ακόμα δεν έχει χαθεί (με εξαίρεση το Golden Mall, δεν ξέρω και πως λέγεται) ακόμα αν και το ΑΕΠ μας έχει μειωθεί ήδη πάνω από 25% όπως θα διαπιστώσουμε σύντομα. Οι διεθνείς τοκογλύφοι όμως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε ό τι είμαστε ήδη φτωχοί, επειδή εκείνοι σκοπεύουν να αρπάξουν τα υπάρχοντά μας μέσα στα επόμενα χρόνια στο 10% της αξίας τους. Άρα να συναινέσουμε είτε με το επιχείρημα ότι δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, είτε ότι δεν γινόταν αλλιώς.
Αντιθέτως η ευημερία μας εξαρτάται και μετριέται με τα εισοδήματά μας. Με ψηλά εισοδήματα έχουμε υψηλή ευημερία. Με χαμηλά εισοδήματα έχουμε χαμηλή ευημερία. Με την ύφεση υποφέρουμε και ατομικά και συλλογικά.
Εάν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε κάτι για τους εαυτούς μας και για την πατρίδα μας πρέπει να κάνουμε κάτι παραπάνω (από ότι κάναμε ως τώρα) για να αποκτήσουμε αυτή την ηγεσία που χρειαζόμαστε. Στο ενδιάμεσο, ή ταυτόχρονα, ή αντιθέτως αν έχουμε πεισθεί ότι με την πολιτική δεν διορθώνεται τίποτα, εκείνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποκτήσουμε εισοδήματα.
Τα εισοδήματα, βοηθάνε και τον καθένα μας ατομικά αλλά και τους γύρω μας έστω κι αν δεν το επιδιώκουμε.
Για παράδειγμα αν κάποιος βρεί δουλειά ενώ είναι άνεργος βοηθάει τα εισοδήματα να αυξηθούν. Αν κάποιος ενώ έχει δουλειά, βρεί και δεύτερη δουλειά, βοηθάει. Αν κάποιος ιδιοκτήτης νοικιάσει έστω και με χαμηλό ενοίκιο, ένα άδειο σπίτι, ή αποθήκη, ή γραφείο ή κατάστημα ή χωράφι που ως τώρα άφηνε ακαλλιέργητο, βοηθάει τα εισοδήματα να αυξηθούν. Αντιθέτως η μείωση των δαπανών, δεν βοηθάει παρά μόνον αν υπάρχει αποταμίευση, η οποία μέσω του τραπεζικού συστήματος κατευθύνεται ως δάνειο προς επένδυση σε κάποιον άλλον που το χρειάζεται. Για παράδ� �ιγμα αν απολύσει κάποιος τη νταντά για τα παιδιά του ενώ μπορεί να την πληρώνει, δεν βοηθάει κανέναν ούτε τον εαυτό του. Αν κάποιος έχει ένα φορτηγό ή λεωφορείο ή μικρό αυτοκίνητο που κάθεται ώστε να μην έχει έξοδα γιατί δεν βγάζει κέρδος, δεν βοηθάει. Αν κάποιος επειδή η εφορία του έκανε μήνυση γιατί δεν έκοβε αποδείξεις, κλείσει την επιχείρησή του, δεν βοηθάει με το να σταματήσει να πληρώνει νοίκι και να απολύσει τον υπάλληλο. Προτιμότερο είναι να μην κόβει αποδείξεις.
Μια επιχείρηση που απολύει ή κόβει τους μισθούς για να περιορίσει τις ζημιές, δεν βοηθάει. Αντιθέτως βοηθάει μια επιχείρηση που τροποποιεί τη δραστηριότητά της ώστε να επιβιώσει και να μην απολύσει τους εργαζόμενους βγάζοντας και κέρδος φυσικά.
Όπως και ένας πλούσιος Έλληνας, ο οποίος δεν επενδύει γιατί ελπίζει ότι μετά από ένα χρόνο θα αγοράσει ακίνητο φτηνότερα ή επιχείρηση ακόμα πιο φτηνά και τώρα προτιμά να διατηρεί τις αποταμιεύσεις του ή τα κεφάλαιά του δεν βοηθάει.
Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, οι ευκαιρίες επένδυσης ξεπερνούν το ενδεχόμενο ρίσκο. Για παράδειγμα ο Λάτσης που τώρα αγόρασε το Γκόλντεν Χώλ κερδίζει. Δεν επένδυσε για λόγους «πατριωτικούς», αλλά με κριτήριο το κέρδος του. Υπάρχουν πλήθος τέτοιες ευκαιρίες στον ιδιωτικό τομέα, όπου δεν υπάρχει ο κίνδυνος της απιστίας ή της διαφθοράς.
PAGANELI
Πηγή: http://www.ramnousia.com/
No comments:
Post a Comment