Ετοιμαστείτε για την ανώμαλη προσγείωση στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα – Κίνδυνος να μείνει ο Draghi με ανενεργό πρόγραμμα, εάν οι Ευρωπαίοι παραμένουν πίσω από τα συμφέροντά τους.
Σε λίγο καιρό οι επενδυτές θα προσγειωθούν στην ευρωπαϊκή, ή μάλλον στην γερμανική, πραγματικότητα, μετά τις μόλις τρεις εβδομάδες ευφορίας που επικράτησαν με την ανακοίνωση του διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, σχετικά με τη δυνατότητα της ΕΚΤ να αγοράζει κρατικά ομόλογα, σύμφωνα με τον αναλυτή των Financial Times, Wolfgang Münchau.
Η κοινή ανακοίνωση Γερμανίας – Φινλανδίας – Ολλανδίας ότι δεν θα επιτραπεί στην Ισπανία να μεταβιβάσει το ρίσκο των τραπεζών της από τον προϋπολογισμό της στον μηχανισμό European Stability Mechanism (ESM), καθιστούν πλέον σαφές ότι οι αποφάσεις της 29ης Ιουνίου θα μείνουν κενό γράμμα και ότι η τραπεζική ένωση θα καθυστερήσει σημαντικά να ολοκληρωθεί. Για ακόμη μία φορά οι πιέσεις που άσκησαν η Ιταλία και η Ισπανία εκείνη τη νύχτα για συνολική λύση, αποδεικνύονται πυροτεχνήματα από Monti και Rajoy για εσωτερική κα τανάλωση.
Τόσο η Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel όσο και ο υπουργός Οικονομικών της Wolfgang Schäuble αντιλαμβάνονται διαφορετικά την επίλυση της κρίσης. Στην πραγματικότητα, δεν θέλουν τραπεζική ενοποίηση, δεν θέλουν εποπτικό ρόλο για την ΕΚΤ, δεν θέλουν κοινή ασφάλιση καταθέσεων, δεν θέλουν αμοιβαιοποίηση των βαρών, και δεν θέλουν ο ESM να αναλάβει άμεσες τραπεζικές ανακεφαλαιοποιήσεις μέχρι να εφαρμοστεί πλήρως η τραπεζική ενοποίηση. Κι αυτό θα χρειαστεί πολλά χρόνια.
Αν παρατηρήσουμε τις εσωτερικές διαμάχες στη Γερμανία, η χώρα δεν είναι έτοιμη για κανενός είδους μηχανισμό δημοσιονομικών πληρωμών, αλλά ούτε και για τραπεζική ένωση. Επομένως οι αναγνώστες δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα να σκεφτούν ότι οι εκλογές στη Γερμανία θα αλλάξουν τους όρους του παιχνιδιού. Ο Draghi θα παραμείνει σε δύσκολη θέση καθώς το πρόγραμμα του δεν θα αποδώσει χωρίς τραπεζική ενοποίηση.
Μια τραπεζική ενοποίηση μπορεί να λήξει τον φαύλο κύκλο της σύνδεσης τραπεζών – κυβερνήσεων, αλλά δεν θα λήξει τους εξίσου πανίσχυρους φαύλους κύκλους της λιτότητας και της ύφεσης. Κάθε φορά που βοηθά η ΕΚΤ, η πολιτική διαδικασία θα επιβραδύνεται. Αυτή είναι η πραγματική τραγωδία της διαχείρισης της κρίσης της ευρωζώνης.
Σε λίγο καιρό οι επενδυτές θα προσγειωθούν στην ευρωπαϊκή, ή μάλλον στην γερμανική, πραγματικότητα, μετά τις μόλις τρεις εβδομάδες ευφορίας που επικράτησαν με την ανακοίνωση του διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, σχετικά με τη δυνατότητα της ΕΚΤ να αγοράζει κρατικά ομόλογα, σύμφωνα με τον αναλυτή των Financial Times, Wolfgang Münchau.
Η κοινή ανακοίνωση Γερμανίας – Φινλανδίας – Ολλανδίας ότι δεν θα επιτραπεί στην Ισπανία να μεταβιβάσει το ρίσκο των τραπεζών της από τον προϋπολογισμό της στον μηχανισμό European Stability Mechanism (ESM), καθιστούν πλέον σαφές ότι οι αποφάσεις της 29ης Ιουνίου θα μείνουν κενό γράμμα και ότι η τραπεζική ένωση θα καθυστερήσει σημαντικά να ολοκληρωθεί. Για ακόμη μία φορά οι πιέσεις που άσκησαν η Ιταλία και η Ισπανία εκείνη τη νύχτα για συνολική λύση, αποδεικνύονται πυροτεχνήματα από Monti και Rajoy για εσωτερική κα τανάλωση.
Τόσο η Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel όσο και ο υπουργός Οικονομικών της Wolfgang Schäuble αντιλαμβάνονται διαφορετικά την επίλυση της κρίσης. Στην πραγματικότητα, δεν θέλουν τραπεζική ενοποίηση, δεν θέλουν εποπτικό ρόλο για την ΕΚΤ, δεν θέλουν κοινή ασφάλιση καταθέσεων, δεν θέλουν αμοιβαιοποίηση των βαρών, και δεν θέλουν ο ESM να αναλάβει άμεσες τραπεζικές ανακεφαλαιοποιήσεις μέχρι να εφαρμοστεί πλήρως η τραπεζική ενοποίηση. Κι αυτό θα χρειαστεί πολλά χρόνια.
Αν παρατηρήσουμε τις εσωτερικές διαμάχες στη Γερμανία, η χώρα δεν είναι έτοιμη για κανενός είδους μηχανισμό δημοσιονομικών πληρωμών, αλλά ούτε και για τραπεζική ένωση. Επομένως οι αναγνώστες δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα να σκεφτούν ότι οι εκλογές στη Γερμανία θα αλλάξουν τους όρους του παιχνιδιού. Ο Draghi θα παραμείνει σε δύσκολη θέση καθώς το πρόγραμμα του δεν θα αποδώσει χωρίς τραπεζική ενοποίηση.
Μια τραπεζική ενοποίηση μπορεί να λήξει τον φαύλο κύκλο της σύνδεσης τραπεζών – κυβερνήσεων, αλλά δεν θα λήξει τους εξίσου πανίσχυρους φαύλους κύκλους της λιτότητας και της ύφεσης. Κάθε φορά που βοηθά η ΕΚΤ, η πολιτική διαδικασία θα επιβραδύνεται. Αυτή είναι η πραγματική τραγωδία της διαχείρισης της κρίσης της ευρωζώνης.
ΠΗΓΗ
Πηγή: http://www.ramnousia.com/
No comments:
Post a Comment