Βία... Ένα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό ανέκδοτο

Το θέμα «βία» και μορφές βίας στις μέρες μας, στον τόπο μας, και σίγουρα όχι μόνο, είναι άλλο ένα από τα γραφικά, παραδοσιακά πλέον και άλυτα προβλήματα, που όλοι μαζί καταδικάζουν αλλά πάντα βρίσκεται δίπλα μας…

Είναι εντυπωσιακές, συγκινητικές και πάντα «υπεύθυνες και συνεπείς», ως προς το δημοκρατικό αίσθημα, οι ανακοινώσεις, οι δηλώσεις και οι θέσεις των πολιτικών, των δημοσιογράφων και όλων όσων «χρειάζεται» κάθε φορά να πάρουν θέση απέναντι σ ένα τέτοιο φλέγον ζήτημα, ένα ζήτημα που, όπως υποστηρίζουν, βάζει σε κίνδυνο τα χρηστά ήθη και το κράτος δικαίου που απολαμβάνουν όλοι οι πολίτες σ αυτόν, και όχι μόνο, τον τόπο…

Ερώτημα πρώτο:
Πως γίνεται όταν σύσσωμος ο δημοκρατικός και πολιτικός κόσμος, σχεδόν όλοι οι κοινωνικοί φορείς, καταδικάζουν ένα τέτοιο φαινόμενο, το φαινόμενο να συνεχίζει να υπάρχει;
Ποιος αφήνει ανοιχτή την πόρτα;;;

Αν οι κύριοι και ουσιαστικοί εκφραστές της βίας είναι μια μικρή μειοψηφία, κάποιοι εκ φύσεως κακοί, πως γίνεται και δεν έχει εξαλειφθεί το φαινόμενο, εφ όσον υπάρχει η βούληση από την συντριπτική πλειοψηφία των παραδοσιακών φορέων της κοινωνίας;


Ερώτημα δεύτερο:
Ο τρόπος που σχετίζεται, που συναναστρέφεται το πολιτικό σύστημα, το οικονομικό σύστημα, το δημοσιογραφικό, το δικαστικό, οι δηλώσεις, οι νόμοι που ψηφίζουν, οι δράσεις των κομμάτων, τα άρθρα, τα σχόλια, οι ειδήσεις, τα μνημόνια, οι περικοπές, η ανεργία, οι ανισότητες, οι αδικίες, οι έλλειψη κοινωνικού κράτους, η παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας σε δανειστές κλπ κλπ πόση βία περιέχουν;


Ερώτημα τρίτο:
Αν η βία είναι ένα φαινόμενο καταδικαστέο από όλη την κοινωνία γιατί χρειάζεται υποστήριξη, δηλώσεις και καταδίκη;
Χρειάζονται τα αυτονόητα υποστήριξη;


Ερώτημα τέταρτο:
Μήπως η κοινωνία μας, οι δομές της οργάνωσής της, οι αξίες που την συνθέτουν, περιέχουν μέσα τους τα στοιχεία εκείνα τα οποία είναι υπεύθυνα για την εκδήλωση της βίας, της κάθε μορφής βίας;


Ερώτημα πέμπτο:
Μήπως όλοι αυτοί που προασπίζονται και καταδικάζουν τη βία είναι οι ίδιοι αυτοί που αναπαράγουν και καλλιεργούν τη βία μέσα από όλα τα μέσα που διαχειρίζονται;


Ερώτημα έκτο:
Ποιος «δουλεύει» ποιόν;;;

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη και σοβαρότερη πλάνη από αυτού που δεν αντιλαμβάνεται την ίδια του την άγνοια.

Ζούμε σ ένα κόσμο ο οποίος, επειδή δεν έχει κατανοήσει τα αυτονόητα, έχει δημιουργήσει ιδέες και ταμπέλες υποστήριξής τους, μεγαλώνοντας την ίδια στιγμή την απόσταση μεταξύ αυτονόητου και «επιθυμητού», αρνούμενος την ίδια στιγμή πεισματικά, με τη σύγχρονη γνώση που διαθέτει, να εξαλείψει τις ρίζες που γεννάνε όλα όσα τον πονάνε…

Το να κάνεις διαρκώς τα ίδια λάθη αναμένοντας κάθε φορά διαφορετικά αποτελέσματα αποτελεί μέγιστη, επικίνδυνη αφέλεια και ανοησία…

Τάσος Πετρίδης, ιδρυτικό μέλος της Πανγαία (www.thepangea.org) και υπεύθυνος εκπαίδευσης

Πηγή: http://www.ramnousia.com/